Niet alleen mijn beelden hebben een verhaal. Ik zelf ook.
Beeldhouwen doe ik al sinds 2009. Maar het was jarenlang een hobby en heb ik lang naast mijn werk als toenmalige IT manager gedaan. Eind 2017 heb ik moeten stoppen met mijn werk in loondienst vanwege zwaar rugletsel na een ongeluk
jaren geleden.
In de jaren daarna lag ik ziek thuis en heb ik heel veel tijd gehad om na te denken over waar ik nu echt blij van werd ondanks mijn fysieke beperkingen.
En dat is creatief bezig zijn.
Mijn wereld kwam helemaal tot stilstand toen ik niet alleen mijn baan en mijn sociale leven, maar ook mijn beeldhouwen moest opgeven in verband met chronische (zenuw) pijn. Lopen was bijna niet meer mogelijk. Na drie zware rugoperaties in drie jaar tijd (tussen 2019 en 2022), ben ik in 2020 toch voor mijzelf begonnen.
Geen gemakkelijke keuze, wel één waar ik heel blij van word. Het was en is een constante uitdaging om te denken in wat WEL kan.
Het leven is namelijk te kort om niet te doen waar je echt van houd.
